Самымі распаўсюджанымі спосабамі ўзняцця падлогі з'яўляюцца:
1. Цэментава-пяшчаная сцяжка. Да пераваг гэтага спосабу адносяць яго невялікі кошт і працяглы тэрмін эксплуатацыі. Што тычыцца недахопаў, то гэта даволі вялікая працягласць работ – амаль месяц, а таксама мноства бруду і вільгаці, якія суправаджаюць гэты працэс. Пры неабходнасці падымаць падлогу на 10 і больш сантыметраў варта ўлічваць, што нагрузка на перакрыцці значна ўзрасце, як, у іншым, і тэрміны высыхання. Дадзеная праца па сілах толькі майстрам з добрай кваліфікацыяй.
2. Наліўны падлогу. Для рэалізацыі гэтага спосабу ў продажы маюцца ўжо гатовыя сухія сумесі, якія бываюць тонкослойными або толстослойными, гледзячы на колькі патрабуецца падняць ўзровень падлогі. Перавагай дадзенага спосабу з'яўляецца нашмат больш хуткае правядзенне работ, чым пры звычайнай сцяжцы. Аднак падрыхтоўка да заліванні адрозніваецца крапатлівасцю і працаёмкі. Таксама варта ўлічваць, што ужывальная сумесь адрозніваецца взрывоопасностью і таксічнасцю, таму пры працы трэба назіраць асаблівую асцярожнасць. Кошт такога матэрыялу досыць высокая.
3. Сухая сцяжка. Асновай гэтага спосабу з'яўляецца выкарыстанне сухі выраўноўвае засыпання ў выглядзе керамзітавага пяску, па-над якой вырабляецца кладка пліт, якія змяшчаюць гіпс і якія маюць гідраізаляцыйныя пакрыццё. Галоўным плюсам такога спосабу павелічэння вышыні падлогі з'яўляецца дастаткова хуткая яго кладка. Пры чым сырыя працэсы адсутнічаюць, а ступень цеплавой і гукавой ізаляцыі трохі вышэй, чым у папярэдніх відаў. Таксама варта ўлічваць значна меншы вага сухой сцяжкі, пры роўнасці вышыні. Недахопамі сухі сцяжкі з'яўляецца дрэнная пераноснасць уздзеянняў вільгаці. Таксама не рэкамендуецца падымаць падлогу такім спосабам больш, чым на 10 см, інакш потым могуць быць прасадкі пліт.